χτυπάμε μ΄αυτό πάνω στο ράμφος. Πιστεύετε ότι αυτές οι εχθρικές κινήσεις έχουν ως αποτέλεσμα να μας εμπιστευτεί το παπαγαλάκι;  Κατα τη γνώμη μου όλες αυτές οι μέθοδοι, όχι μόνο δεν δείχνουν τον σεβασμό και την αγάπη που χρειάζεται το μικρό ζωάκι, αλλά μας προτρέπουν στην κακοποιήση του πουλιού.

Είχα μείνει αρκετά χρόνια μακριά από τον εκπαιδευτικό και επαγγελματικό κόσμο των παπαγάλων, όταν αποφάσισα να αγοράσω ένα δικό μου παπαγάλο. Αυτή την φορά το πρώτο μου βήμα ήταν να διαβάσω, σαν ένα παιδί διψασμένο για γνώσεις, όλα τα βιβλία για παπαγάλους που μπορούσα να βρω. Ήθελα να μάθω καινούργια πράγματα να αποκτήσω καινούργιες γνώσεις και πάνω απ’ όλα να γίνω μιά καλή  εκπαιδεύτρια.  Τα πράγματα όμως δεν ήταν έτσι όπως τα περίμενα. Οσο πιο πολλά βιβλία διάβαζα τόσο πιο έξαλη γινόμουν! Αισθανόμουν πως αυτές οι μέθοδοι που συναντούσα σχεδόν παντού δεν ήταν σωστές. Μέχρι που ανακάλυψα σ’ ένα αμερικάνικο βιβλίο κάποιες λίγες αναφορές για  την εκπαίδευση «Κλίκερ», μια μεθοδο, που έμοιαζε να οδηγεί σε θετικά και επιθυμητά αποτελέσματα.

Ο ενθουσιασμός μου όμως έσπασε σαν καθρέπτης σε χίλια κομμάτια, όταν μετά από πολλές προσπάθειες να μάθω περισσότερα γι αυτή την εκπαιδευτική μέθοδο, ανακάλυψα πως δεν υπήρχε ούτε στην Αμερικη, ούτε στην Γερμανία  κάποιο βιβλίο που να αφορά την εκπαίδευση των πουλιών με την συγκεκριμένη μέθοδο.

Έτσι έσπευσα να βρω έναν εκπαιδευτή «Κλίκερ» για σκυλιά και  προσπάθησα να τον πείσω να προπονήσουμε, με την βοήθειά του, τον παπαγάλο μου. Δυστυχώς στην αρχή το αποτέλεσμα δεν ήταν το επιθυμητό. Ο εκπαιδευτής ήταν δάσκαλος στο είδος του, άλλα μόνο στην προπόνηση με σκυλιά. Το πρόβλημα που αντιμετωπίζαμε ήταν, πως τα σκυλια ανήκουν στην οικογένεια των κυνηγών, ενώ οι παπαγάλοι στη λεία. Αυτός λοιπόν ο βασικός παράγων με οδήγησε στην σκέψη ότι έπρεπε να τροποποιήσουμε σε ορισμένα σημεία την εκπαίδευση «Κλίκερ». Eκείνη την εποχή είχα αρχίσει να συνομιλώ στο διαδύκτυο με διάφορους εκπαιδευτές, που γνώρισα μέσω κάποιων αμερικάνικων φόρουμ, όπου ανταλλάσονταν συμβουλές σε διάφορα προβλήματα.

1.Πρόλογος

Μέσω αυτών ήρθα σε επαφή με εκπαιδευτές πουλιών, που συμμετείχαν σε διαγωνισμούς πετάγματος πουλιών και με εργαζόμενους σε ζωολογικούς κήπους, οι οποίοι χρησιμοποιούσαν σωστές και προοδευτικές μεθόδους εκπαίδευσης.

Μέσα από αυτές τις συζητήσεις αισθάνθηκα ότι μου δινόταν η ευκαιρία μιάς νέας προσπάθειας με  καινούργιους ορίζοντες. Τίποτα δεν φαινόταν πια ακατόρθωτο. Και τα πρώτα αποτελέσματα φάνηκαν όταν το μικρό πλασματάκι που προσπάθησα να εκπαιδεύσω δεν ήταν πια επιθετικό, ούτε ανυπάκουο, αλλά μεταμορφώθηκε σταδιακά σε  ένα νέο σύντροφο, με τον οποίο μπορούσα να επικοινωνήσω. Γρήγορα κατάλαβα ότι στην πραγματικότητα η επαφή και η συντροφικότητα αυτή ήταν αρκετή για  να κάνει την απίστευτη διαφορά στην προπόνηση. Γιατί ένας εκπαιδευτής που βλέπει  το πουλί σαν σύντροφο, δεν θα συνέχιζε την προπόνηση, αν αυτή δεν  είχε  θετικά ή τα επιθυμητά αποτελέσματα. Ποτέ δεν θα γίνει επιθετικός ή σκληρός, επειδή  γνωρίζει ότι αυτό θα επηρρέαζε -αρνητικά- την επιτυχία της εκπαίδευσης.

Έφτασα λοιπόν στο συμπέρασμα ότι ένας πραγματικά σωστός εκπαιδευτής όταν συναντήσει το οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την διάρκεια της εκπαίδευσης, προτιμά  να κάνει ένα διάλειμμα, έτσι ώστε να μπορέσει, με διαύγεια, να εντοπίσει την αιτία του  προβλήματος που έχει εμφανιστεί στο πουλάκι Και αφού εντοπισθεί το πρόβλημα, τότε ο εκπαιδευτής προσπαθεί να βοηθήσει το μικρό του σύντροφο να το  αντιμετωπίσει και να το ξεπεράσει. Γιατί  συμπερασματικά,  θέλουμε  πάντα να διευκολύνουμε τον φτερωτό μας σύντροφο και όχι το αντίθετο. Και όταν όλα φαίνονται  δύσκολα και το κλειδί

δεν ξεκλειδώνει την πόρτα, θυμηθείτε πως πάντα υπάρχει μια πίσω πόρτα. Και το κλειδί της πίσω πόρτας είναι να είστε πάντα πρόθυμοι και καλοσυνάτοι.

Όταν έμαθα να ακουλουθώ αυτές τις συμβουλές, λύθηκε δια μαγείας ο κόμπος. Μεμιάς μου φαινόντουσαν όλα τόσο εύκολα. Για παράδειγμα, όταν ένας από τους παπαγάλους μου χρειάζεται ιατρική περίθαλψη!!  Κανένα πρόβλημα. Χρησιμοποιώντας το «Κλίκερ»  μαθαίνω στο παπαγάλο την διαταγή «μπές στο κουτί». Όταν ένα πουλί  έτοιμο για παράδοση αντιστέκεται και δεν τρώει το «πολύ υγιεινό» μπρόκολο!!  Κανένα πρόβλημα. Ακόμα και αυτό με την βοήθεια του «Κλίκερ»  αντιμετωπίζεται στο λεπτό.

Ήταν τόσο διασκεδαστικό.

Κάθε πρωί που απολάμβανα το πρωινό μου μακιγιάζ  είχα δίπλα μου δύο  άφρικαν γκρί παπαγάλους  και ,ενώ προσπαθούσα να βάλω το μολύβι και το κραγιόν μου, τους προπονούσα  στο «κούνα χέρι» ή «κόλλα πέντε».

Το απόγευμα μπροστά απ’ την τηλεόραση είχα χρόνο και για τα φτερωτά μου πλασματάκια, στα οποία (το σμήνος  των Μακάο είχε μεγαλώσει) μάθαινα διάφορες διαταγές, ενώ οι Αγαπορνίδες προσπαθούσαν να μάθουν ποδόσφαιρο πάνω στο τραπέζι. Ειναι φυσικό το ότι δεν μπορούσα να κρατήσω τις επιτυχίες και την διασκέδαση της εκπαίδευσης τους για τον εαυτό μου. Γι αυτό τον λόγο ξεκίνησα να δίνω, στο μεγάλο φόρουμ για πουλιά, συμβουλές σε όλους εκείνους, που αντιμετώπιζαν προβλήματα με τα δικά τους πουλιά. Μέχρι που ο ιδιοκτήτης του φόρουμ μου παραχώρησε ένα αποκλειστικά δικό μου «Κλίκερ-Φόρουμ».